Jak księżniczka z księciem-leonetta. Rozdział 61

Mamo, tato

Co słychać w królestwie? Pewnie macie wiele pracy jak zawsze. U mnie wszystko w porządku. Muszę przyznać ,że Akademia nie przypomina więzienia i nie żyjemy tutaj tylko o chlebie i wodzie. Jednakże nadal uważam ,że Akademia jest mi zbędna. Zajęcia są ciekawe aczkolwiek wszytko to już wiem dzięki nauczycielom z którymi uczyłam się w domu. Muszę Wam powiedzieć coś jeszcze. W tym tygodniu był u mnie Leon. Wiem ,że bardzo go polubiliście. I ja też go polubiłam. Obawiam się ,że odległość o czas zabije uczucie ,które zrodziło się między nami. Zostało mi jeszcze pół roku nauki. 

Chciałabym Was przeprosić za moje zachowanie. Przed wyjazdem nie pożegnałam się w Wami odpowiednio i teraz tego żałuję. Żałuję też ,że nie napisałam wcześniej. Czas leci tutaj dosyć szybko ale to może dzięki dwóm przyjaciółkom ,które tutaj poznałam. Ludmiła Ferro i Aila Haloway. Być może kojarzycie nazwiska. Właściwie to jest już wieczór i chcę mi się trochę spać. Więc kończę i przesyłam wam całusy.

Violetta 

-German może źle zrobiliśmy wysyłając ją tam - powiedziała królowa Maria kiedy przeczytała list na głos.

-Ależ nie. Nauczy się czegoś przynajmniej.

Królowa Maria westchnęła głośno. Do jej męża nic nie docierało. Ostatnio przyszły wyniki z pierwszego półrocza i oceny Violetty z każdego przedmiotu były najwyższe z możliwych. A ponad to tęskniła za córką. 

Droga Violu!

W królestwie wszystko w porządku. Jednakże nudno tutaj bez Ciebie. Bardzo się cieszę ,że ty i książę Leon spojrzeliście na siebie nieco inaczej. Moja mała córeczka jest już taka dorosła. Przykro mi ,że nie będziesz mogła być na urodzinach Leona o których niedawno poinformowała nas królowa Morena. Nie mogę się już doczekać kiedy znowu Cię zobaczę córciu. Pisz do nas częściej. Całusy od taty.

Mama