Sezon 4 Rozdział 17 "SMS"

#Violetta

-Violu, co się stało? Dlaczego płaczesz? - mama Leona podeszła do mnie. Nie byłam w stanie wydusić ani słowa - Volu chodź usiądźmy - zaprowadziła mnie do salonu i usiadłyśmy na sofie. Poczekała aż się uspokoję i ponownie zadała pytanie:
-To teraz proszę cię powiedz dlaczego płaczesz - powiedziała spokojnie gładząc mnie po ramieniu.
-Leon... On poszedł się spo... spotkać z ciocią Esmeraldą - jąkałam się przez płacz- A jak wrócił to... To tylko zaczął krzyczeć. Mówił ,że wzięłam tabletki poronne i... I ,że z nami koniec. Powiedział ,że nigdy mi tego nie wybaczy - ponownie się rozpłakałam.
-Violu ale ty przecież tego nie zrobiłaś ,tak? - spytała lecz miałam wrażenie ,że wie ,że tego nie zrobiłam.
-No pewnie ,że nie. Nigdy bym tego nie zrobiła - zapewniłam ją.
-Gdzie on teraz jest? Musicie sobie to przecież wyjaśnić.
-Krótko przed mamy przyjściem on wyszedł z walizką.
-Nie martw się. Zaraz do niego zadzwonię - rzekła szybko i wstała. Przyłożyła telefon do ucha. Po chwili powiedziała z rezygnacją - nie odbiera. A ja schowałam twarz w dłonie.

Nadchodził wieczór. Ciemno z oknem a na dodatek sypał śnieg. Cały czas trzymałam komórkę w ręku. Trzeci raz wydusiłam numer do Leona. Oparłam głowę o szybę okna i czekałam aż usłyszę w słuchawce znajomy głos mojego kochanego Leona. Nie doczekałam się jednak. Włączyła się poczta. Nacisnęłam czerwoną słuchawkę i rzuciłam telefon gdzieś na bok.
-Leon, gdzie jesteś - szepnęłam przez łzy.


Rankiem kiedy zeszłam na dół, w kuchni rodzice Leona rozmawiali o swoim synu.
-Dzień dobry - powiedziałam wchodząc,
-Witaj Violu. Usiądź, naleje ci kawy. Odprowadziłam Melkę do szkoły - powiedziała a ja usiadłam.
-Dziękuję - dostałam swój kubek kawy i upiłam łyk - Dzwonił Leon? - zapytałam z nadzieją. Wymienili spojrzenia.
-To ja jadę. Będę za dwa dni - powiedział nagle mój teść i pocałował swoją żonę w policzek - Do zobaczenia Violu.
-Gdzie tata jedzie? - spytałam.
-Sprawy służbowe.
-To... - zaczęłam.
-Nie Violu, nie dzwonił. Przykro mi - odpowiedziała i usiadła naprzeciw mnie.
-Może mu się coś stało. Może miał jakiś wypadek!
-Nie, napewno nie. Violetto nie wiem jak to powiedzieć ale... Nie dzwonił lecz wysłał sms-a. Napisał... a w sumie sama zobacz - pokazała mi swój telefon.

Nadawca: Leon

Mamo, proszę nie dzwońcie do mnie. 
Nie mam najmniejszego zamiaru słuchać głupich tłumaczeń Violetty.
Niech mnie zostawi w spokoju i tak już wystarczająco dużo zrobiła. Nasze małżeństwo to już przeszłość.

Znowu zaczęłam płakać. Leon mnie nie chce. Znowu go tracę. I to znowu z mojej winy.

*************
Hej, hej :*

Chcę was poinformować ,że sezon sie trochę wydłuży. Niestety nie zmieszczę wszystkiego co sobie zaplanowałam w trzech rozdziałach. Tak więc sezon nie skończy się na 20 rozdziale. Przedłuży się o minimum 3 rozdziały. Mam nadzieję ,że się nie obrazicie :)
A jak wam się podoba ten rozdział?

Do zobaczenia niedługo.
Paaa :*