Jak księżniczka z księciem-leonetta. Rozdział 5

Książę Leon właśnie kończył lekcje szermierki. Nie specjalnie lubił te zajęcia ale nie uważał ich też za najgorsze. Po skończonej lekcji pożegnał się z nauczycielem i przebrał w swój normalny strój. Kiedy szedł korytarzem do swojej komnaty spotkał swoją matkę.
-O synku dobrze ,że cię widzę - uśmiechnęła się na widok syna - Chcę z tobą chwilkę porozmawiać.
-Dobrze - odpowiedział jej również uśmiechem.

-Leon powiedz mi jak ci się podobało na ostatnim balu? - zagadnęła kiedy przechadzali się królewskimi ogrodami.
-Było nieźle - odparł nie chcąc zagłębiać się w temat.
-A rozmawiałeś z księżniczką Violettą? Na pierwszy rzut oka przemiła dziewczyna - drążyła królowa Morena.
-Nie rozmawiałem z nią - powiedział szybko.
-A Leon... Posłuchaj synku. Kilka tygodni temu miałeś swoje 16 urodziny. Nie chcę ci niczego narzucać ale może czas by było chociaż trochę popatrzeć i poszukać następczyni naszego tronu - rzekła nieśmiało obawiając się reakcji syna.
-Mamo, mam dopiero 16 lat.
-Wiem. Nie mówię ,że masz się już żenić ale może spróbowałbyś przyjaźni z jakąś księżniczką.
-Pomyślę nad tym. A teraz przepraszam - pocałował mamę w policzek i odszedł szybkim krokiem.

Księżniczka Violetta wcale nie wydała mu się miła. Wręcz przeciwnie. Chciał przecież zacząć rozmowę ale nie jego wina ,że nie chciała. Przecież nie będzie prosił na siłę o rozmowę. Nie miał nawet jak się z nią skontaktować. Nie miał jej numeru telefonu ani nic takiego podobnego. Nie wiedział nawet czy zobaczy ją jeszcze kiedyś.

***

Od balu minęły dwa tygodnie. A temat księżniczki Violetty przewijł się niemal przy każdy wspólnym posiłku. Leon zaczynał mieć już powoli tego dosyć. Co prawda nie brał udziału w tych rozmowach a jednak miał wrażenie jakby rodzice robili mu tym na złość.
Pewnego popołudnia król Edward przy obiedzie powiedział:
-Moreno, German i Maria zapraszają nas na okrągły tydzień do swojego królestwa. Chcą odnowić kontakty gdyż dawno się nie widzieliśmy.
-Oh jak świetnie - ucieszyła się królowa Maria.
-Super. Będę sam w zamku - powiedział Leon uśmiechając się szeroko.
-Leonie ciebie też zapraszają - na te słowa z twarzy chłopaka uśmiech zszedł.
-A muszę jechać? I tak nie będę miał tam co robić - westchnął patrząc błagalnie na rodziców.
-Miło spędzisz czas w towarzystwie księżniczki Violetty. A poza tym Arendelle jest piękne - przekonywała królowa Morena jednak Leon nie miał ochoty podziwiać widoków.
Nie sprzeciwił się więcej ale w duchu pomyślał ,że ten wyjazd to wcale nie jest dobry pomysł.