Rozdział 22,5

 ~~~~~Ludmiła~~~~~

 -Tak mamo... Tak, zapytam... Dobrze jego mamę też... Wiem... Nie wiem czy jego tata będzie... Przecież pamiętam... No ja ciebie też, pa - rozłączyłam się i schowałam telefon do tylnej kieszeni spodni.
Za 10 minut zaczynam zajęcia. Mam w tym tygodniu taki napięty grafik, bo nie dość ,że zajęcia to jeszcze mnóstwo spraw do załatwienia. Wizyta w banku, muszę jechać do rodziców, prywatne lekcje z jednym z uczniów... I tak dalej. Codziennie coś. Pocieszam się tym ,że niedługo uczniowie mają przerwę świąteczną a jak i oni o i ja. Jeszcze w tym wszystkim muszę znaleźć czas dla Leona. Spotykamy się już dwa tygodnie. Jednak nie widzieliśmy się już cztery dni. Ja praca, on praca. Ale dzisiaj do niego pojadę. Rozmawiałam z rodzicami. Bardzo się cieszą z mojego nowego związku. I ja też się bardzo cieszę. Zaproszę go razem z jego mamą na święta do nas. Moi rodzice bardzo chcą go poznać.
-Lu co ty tu jeszcze robisz? Masz zajęcia! - w pokoju nauczycielskim właśnie zjawił się Maxi, dyrektor studia i mój przyjaciel.
-Już lecę, wybacz - odstawiłam pusty kubek po kawie i wybiegłam szybko z pokoju nauczycielskiego.

-Cześć moi drodzy - przywitałam się z klasą.
-Dzień dobry Ludmiła - odpowiedzieli chórem.
-No to od kogo dzisiaj zaczynamy? - otworzyłam swój notes - Alice, twoja kolej zaprezentowania piosenki. Zapraszam.

Około godziny 15:00 wyszłam ze Studia. Teraz szybki do Leona. Z tego co wiem jest dziś w domu. Droga do domu Leona nie zajęła mi długo. Kilkanaście minut później byłam już pod jego drzwiami. Weszłam bez pukania. Akurat siedział w kuchni i czytał gazetę.
-Hej - przywitałam się na co w odpowiedzi dostałam całusa.
-No witaj, w końcu jesteś - powiedział.
-Ale niestety tylko na chwilkę bo muszę zaraz jechać do rodziców. Ale przyszłam cię o coś spytać.
-No więc zamieniam się w słuch - uśmiechnął się gładząc moje dłonie.
-Moi rodzice bardzo chcą cię poznać i zapraszają ciebie i twoich rodziców na Wigilie - powiedziałam.
-To bardzo miłe ale muszę to jeszcze uzgodnić z mamą. Nie wiem nawet czy ojciec w tym roku dojedzie - odparł.
-Bardzo bym chciała spędzić z tobą te święta.
-No ja z tobą też - musnął moje usta ale po chwili się odsunęłam.
-Muszę lecieć - uśmiechnęłam się odsuwając się od niego.
-Nie możesz zostać chociaż na chwilę? - spytał smętnie patrząc na mnie błagalnie.
-Nie, wybacz ale za to w weekend będę cała twoja.
-Przecież dopiero poniedziałek - wzniósł ręce do góry a ja się zaśmiałam.
-Pa - pokiwałam mu i wyszłam.  

*******************************************************************************
Hej kochani!
Tym razem mamy perspektywę Ludmiły, mam nadzieję ,że wam się podoba.
Nie bądźcie tak źle do niej nastawieni :D Jak to wspaniale ujęła Eva, dajemy LAJKA Ludmi!
Jutrzejszy rozdział wstawi się sam, ponieważ nie będzie mnie w domu o tej godzinie także jutro nie będzie zajętych miejsc pod rozdziałem.
Mimo to zapraszam jutro na 16:00.
Buziaki :*