Sezon 2 Rozdział 17 "Obrażona"

#Leon

-Melanie dlaczego się do mnie nie odzywasz? - spytałem następnego dnia po powrocie od Violette.
-Bo nie - odpowiedziała obojętnie.
-A co ma znaczyć "bo nie" - ciągnąłem dalej a mała przewróciła oczami.
-To co słyszysz - odpowiedziała rzucając lalkę w kąt.
-Mel co ty wyprawiasz? Nie wolno rzucać zabawek - powiedziałem.
-No i co. Będę robić co chcę - odpowiedziała.
-Nie. Nie będziesz. Powiesz mi dlaczego jesteś zła?
-Nie powiem.
-W takim razie marsz do swojego pokoju - wskazałem na schody a ona spojrzała na mnie z niedowierzaniem.
-Nie pójdę.
-Melanie bardzo cię proszę, idź do swojego pokoju - mała wstała i wolnym krokiem ruszyła w stronę swojego pokoju.

-Mel! Chodź na obiad! - zawołałem kilka godzin później.
-Kazałeś mi siedzieć w pokoju - usłyszałem.
-A teraz chcę abyś zeszła na dół - wolałem pijąc kawę.
-Nie zejdę!
-Melanie! Powiedziałem coś - krzyknąłem już trochę bardziej stanowczo.
-Nigdy nie zejdą! - odezwała się po chwili. Dobra. W takim razie ja pójdę do niej. Otworzyłem drzwi i zobaczyłem Mel przytulającą się do swojego misia którego dostała od Violetty.
-Melka dlaczego jesteś na mnie zła? - usiadłem obok niej.
-Bo chciałam zostać u mamy - powiedziała jeszcze bardziej ściskając misia.
-Kochanie, tu jest twój dom - tłumaczyłem - Ze mną i z Fran.
-A nie może być z tobą i z mamą?