Jak księżniczka z księciem-leonetta. Rozdział 23

Niecałe dwa tygodnie po urodzinach Leona, Francesca odwiedziła Violette. Spotykały się co tydzień zawsze w ten sam dzień. Kiedy Fran weszła do pokoju Violetty, księżniczka była akurat w łazience. Dziewczyna zdziwiła się widząc sukienkę zgnięconą, leżącą pod drzwiami łazienki, pantofelki rzucone w kąt pokoju i co najdziwniejsze pamiętnik otwarty gdzieś w połowie na środku pokoju. Francesca schyliła się i podniosła pamiętnik. Nie chciała czytać zapisków Violetty ale rzuciło jej się w oczy imię Leon zakreślone na różowo. Nie zdążyła jednak nic więcej przeczytać gdyż usłyszała jak zamek w drzwiach łazienki się przekręca. Odłożyła zamknięty pamiętnik na szafkę stojącą obok. Violetta wyszła z łazienki owinięta ręcznikiem. Na głowie również miała ręcznik.
-O hej Fran - rzuciła krótko w stronę kuzynki - Przepraszam myślałam ,że zdążę się wykąpać do twojego przyjazdu.
-Nie szkodzi. Od kiedy masz taki bałagan? - powiedziała Fran podnosząc jeden pantofelek.
-Nie chciało mi się układać - odparła dziewczyna wchodząc do swojej garderoby. Fran poszła za nią po drodze chwytając sukienkę leżącą nadal pod drzwiami łazienki.
-Ta suknia jest przepiękna. A ty ją rzucasz na podłogę - Violetta jednak zignorowała jej uwagę i wybierała spokojnie sukienkę.
Zdecydowała się na sięgającą kolan rozkloszowaną turkusową suknię. Stwierdziła ,że na długi krój nie ma dzisiaj ochoty. Weszła za złoty parawanik który stał na końcu garderoby i zaczęła się ubierać.
-Viola przecież bal był półtora tygodnia temu. Czemu jeszcze nie ułożyłaś tych rzeczy. Najbardziej to zdziwił mnie pamiętnik. Zawsze miałaś go schowanego a teraz leżał otwarty na środku komnaty.
-Nie wiem Fran. Jakoś szczególnie mnie to nie interesowało gdzie te wszystkie rzeczy są - odpowiedziała - Co dziś robimy? - zaczęła chcąc zmienić temat.
-Pewnie to co zawsze. Gadać - zaśmiała się - A skoro już przy tym jesteśmy to jak ci się podobało na przyjęciu?
-Cudownie było - rzekła z sarkazmem wychodząc zza parawanu i zdjemując ręcznik z włosów - Słyszałam ,że ty i Leon jesteście razem. Szkoda ,że mi nie powiedziałaś.
-Viola nie gniewaj się. To wszytko działo się tak szybko. Pomyślałam ,że.powiem ci na przyjęciu. Bo w sumie tak dopiero dwa dni przed tym to się stało - powiedziała Fran trochę zmieszana.
-No dobra wybaczam ci - uśmiechnęła się lekko Violetta - I jak to się stało?
Wiedziała ,że pewnie to co teraz usłyszy rozerwie jej serce ale musiała się tego dowiedzieć.
-Dużo rozmawialiśmy, kilka razy się spotkaliśmy i jednego dnia do mnie przyjechał. Spytał czy mam ochotę na spacer. Zgodziłam się. Zatrzymaliśmy się pod wierzbą niedaleko zamku i... - Fran przerwała na chwilę - pocałował mnie.
Dziewczyna zarumieniła się. Widać było ,że naprawdę bardzo polubiła Leona a może nawet i teraz pokochała.
-To świetnie - Violetta uśmiechnęła się - I co to tak na serio?
-Ah sama nie wiem. Na razie się poznajemy - odparła - Zawsze mówiłyśmy ,że to ty pierwsza będziesz miała chłopaka.
-Tak - zaśmiała się księżniczka.
Po chwili obie wybuchnęły śmiechem i przytuliły się do siebie. Mimo uśmiechu Violettcie po policzku spłynęła jedna, mała łezka...