Sezon 3 Rozdział 6 "Prawda o Mel"

#Violetta

Wstałam w nieciekawym nastroju. Ta nocna afera z zieloną herbatą nie za dobrze na mnie wpłynęła. Szczerze mówiąc mam powoli dosyć Esmeraldy. Leon też nie wyglądał na zadowolonego. Nie rozmawiałam z nim jeszcze od wczoraj. Zapytam się później jak minęła kolacja. Muszę wstać i zobaczyć jak tam mała Sofia.
Wstałam i poszłam do pokoju córki. Jeszcze słodko spała. Mel też. Dzisiaj sobota więc moze sobie pospać. Zeszłam na dół i zrobiłam sobie śniadanie. Leon jest w pracy ale gdzie wcięło Esmeraldę? Nie musiałam długo czekać bo za chwilę pojawiła się na dole.
-Dzień dobry Violu - zaszczebiotała.
-Dzień dobry - odpowiedziałam - Napije się ciocia kawy?
-Kawy? To co ty tu trzymasz to nie jest kawa - prychnęła - A gdzie Leon?
-No jak to gdzie? W pracy.
-Ah no tak. Mój biedny Leon całymi dniami pracuje. Złoty chłopak doprawdy. Wiesz Violu, nie chcę sie absolutnie wtrącać w wasze małżeństwo, ale nie sądzisz że może ty też powinnaś zacząć pracować? Siedzisz całymi dniami i nic nie robisz. Przykro mi Violu ze to mówię ale taka jest prawda.
-Pomyślę nad tym - powiedziała chcąc jak najszybciej zakończyć temat.
Po chwili zauważyłam Melkę na schodach.
-Cześć skarbie - powiedziałam - Już nie śpisz?
-Sofia się obudziła i strasznie płacze - odpowiedziała przecierając oczka.
-Naprawdę? Nie słyszałam. Pójdę do niej. Za chwilkę zrobię ci herbatkę - pobiegłam na górę do małej.

#Esmeralda

-Powiedz mi skarbie - odezwałam się do ego małego potwora który tu właśnie przyszedł - nie uważasz że mama za dużo przebywa w domu?
-Chyba nie - odpowiedziała najwidoczniej zdziwiona moim pytaniem.
-Ohh twoja mama to dobra kobieta tylko skoda że nie kocha swoich dzieci - powiedziałam z udawanym smutkiem. Dziewczynka spojrzała na mnie pytająco -  To ty nie wiesz? O biedne dziecko. Twoi rodzice znaleźli cię pod drzwiami domu. Chcieli cię oddać do domu dziecka ale nigdzie nie chcieli cię przyjąć. Tak więc chcac nie chcąc musieli cię zatrzymać.
-Nieprawda - wykrzyknęła dziewczynka - mama i tata mnie bardzo kochają.
-Tata może i tak ale mama... Nie byłabym tego taka pewna - Melanie miała już łzy w oczach.
O to mi właśnie chodziło. Pozbędę się tego dzieciaka prędzej czy później. Tylko mi tutaj przeszkadza.

#Violetta

Zeszłam ponownie na dół a na schodach minęłam się z Mel.
-Mel gdzie biegniesz? A śniadanie? - krzyknęłam za nią.
-Zostaw ją. Mówiła że musi zrobić pracę domową - powiedziała Esmeralda.
-No dobrze. Skoro to takie ważne.